آمار مخاطبان صداوسیما مدام در حال افول است؛ بیشترین مخاطب صداوسیما در آذرماه گذشته و در بحبوحه جام ملتهای آسیا، 17 درصد بوده که آنهم مخاطب برنامه فوتبال برتر بودند. این کاهش مخاطب در حالی است که چهار سال قبل، تعداد مخاطبان صداوسیما حداقل دو برابر بیشتر از امروز بوده است. اما چرا صداوسیما به اینجا رسیده است؟
تبلیغات تلویزیونی از چه معیارهای عرفی بهره میگیرند و آیا کسی وجود ندارد که درباره تبعات سوء تصاویر زندگیهای لاکچری در تبلیغات بر آرامش روانی جامعه هشدار بدهد؟
نگاهی به کارنامه رسانه ملی در پاییز و اسفند ۹۹ و چند سریال با موضوع تاریخی، انقلابی و امنیتی، نشان از حرکتی رو به جلو دارد؛ هرچند برخی از این قدمها، ضعیف و لرزان است.