به گزارش اشراف-سیدهمعصومه معافرودپیشی، «هفتشهر عشق را عطار گشت / ما هنوز اندر خم یک کوچهایم!» پیش از پرداختن به این ضربالمثل یا «زبانزد»، میدانیم که همواره داستان یا پندی آموزنده در این گفتارها نهفته بوده و هست که نکات تلخوشیرین فراوانی را بههمراه دارد. شوربختانه بسیاری از این مثلها و متلها به باد فراموشی سپرده […]
شاید بدانید به سال 1400 پس از سالها کشمکش بالاخره عدهای از دستاندرکاران عرصه هنر نامهای تقدیم شورای فرهنگ عمومی کردند، البته ناگفته پیداست بروکراسی اداری و سلسله مراتب آن زمانبر است. درنهایت و پس از بررسی نامهای پیشنهادی روز «آواها و نواهای ایرانی» به نام صفیالدین ارموی در ۶ بهمنماه پذیرفته شد و به تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید. جالب اینکه به سال 1402 این نامگذاری در تقویم ملی ایران درج شد.
پاپکورن یا ذرت بوداده، پف فیل، گل بلال، شکوفه ذرت، گل ذرت، ذرت پفکی و... هم روز ثبتشده در تقویم جهانی دارد! گیاهی از طبقه گیاهان گلدار، تکلپهای، از راسته گندمسانان، از تیره گندمیان و سرده ذرت است.
همه ادیان الهی نمادها، نشانهها، مراسم و آیین ویژه خود را دارند، درست مانند اعتقاد و باورهایی که هر مذهبی را بهروشنی از دیگری جدا میسازد و میشود درخصوصشان کتابها نوشت.
روز ملی اهدای خون و سالروز تاسیس سازمان انتقال خون ایران یعنی نهم مرداد، برای مردم ایران روز مهمی است که نباید هرگز فراموش یا کمرنگ شود. این سازمان بالاترین و تنها مرجع تصمیمگیری در زمینه تامین و توزیع خون و فرآوردههای خونی سالم در کشورمان است که به سال ۱۳۵۳ پایهگذاری شد.
به بهانه آسمانی شدن مهدی آذریزدی، نویسنده و بازنویس کمنظیر کشورمان -که در چنین روزی به سال 1388 و در 88سالگی چشم از جهان فروبست- از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی، بنابر پیشنهاد شورای فرهنگ عمومی روز رسمی ادبیات کودک و نوجوان در ایران نامگذاری شد تا هم یاد و نام آن مرحوم ارجمند همچون آثارش جاودانه شود و هم برای ادبیات نسلهای آتی تلاش بیشتری صورت پذیرد.
روز معلم در گذشته شاید کمتر کسی بداند که پیش از انقلاب اسلامی روز معلم چه روزی بوده و دلیل انتخاب آن روز چیست؟ به گزارش اشراف-سیده معصومه معاف رودپیشی: برای دانستن این امر برگردیم به دهه ۴۰ ، در جلسه روز دهم اردیبهشت این سال مجلس شورای ملی، وزیر فرهنگ که آن زمان جهانشاه […]
به گزارش اشراف- سیده معصومه معاف رودپیشی: کمالالدین ابوالعطاء محمود بن علی بن محمود، خواجوی کرمانی در انتهای قرن هفتم هجری چشم به جهان گشود و بر کسی پوشیده نیست که او زاده کرمان است. درباره سال زمینی شدنش بهطور متقن نمیتوان نظر داد؛ بین سالهای ۶۶۹–۶۸۹ اختلافنظرهاست. «نخلبند شاعران» الحقوالانصاف برازنده استادی چون اوست. […]
سال ۱۳۵۹ در چنین روزی رادیوی جمهوری اسلامی ایران برنامههایش را قطع کرد تا اعلام کند نوجوانی ۱۳ساله با فداکاری زیرتانک عراقی رفته و آن را منفجر کرده و درنهایت خود نیز به درجه رفیع شهادت نائل شده است.