به گزارش اشراف-سیده‌معصومه معاف‌رودپیشی: سال ۱۳۵۹ در چنین روزی رادیوی جمهوری اسلامی ایران برنامه‌هایش را قطع کرد تا اعلام کند نوجوانی ۱۳ساله با فداکاری زیرتانک عراقی رفته و آن را منفجر کرده و درنهایت خود نیز به درجه رفیع شهادت نائل شده است.

این نوجوان کسی نبود جز محمدحسین فهمیده فرزند محمدتقی که به سال ۱۳۴۶ در خانواده‌ای مذهبی در محله پامنار شهر مقدس قم چشم به جهان گشود، البته ناگفته نماند به سال ۱۳۶۲ در ۱۴ مرداد برادر وی داود فهمیده نیز به شهادت رسید که در سوم اسفند سال ۱۳۴۱ در همان شهر به دنیا آمده و برادر بزرگ او بود.

شاید کمتر درباره شهید داود شنیده یا خوانده باشیم ولی با جست‌و‌جویی ساده درمی‌یابیم که نیاز به نوشتن درباره چگونگی به شهادت رسیدن این دو عزیز نیست، زیرا درباره آنان بسیار گفته‌اند که ما نشنیده‌ایم.

امام چه گفتند؟

بازگردیم به موضوع شهید گرانقدر محمدحسین فهمیده که بعد از شهادتش امام خمینی(ره) در پیامی که به ملت ایران دادند چنین گفتند: «رهبر ما آن طفل ۱۲ساله‏اى است که با قلب کوچک خود که ارزشش از صدها زبان و قلم ما بزرگ‌تر است، با نارنجک خود را زیرتانک دشمن انداخت و آن را منهدم کرد و خود نیز شربت شهادت نوشید.» به این ترتیب و با این واژگان، شهید فهمیده و فداکاری و شجاعتش جاودانه شدند. بقایای پیکر این شهید راه حق در بهشت‌زهرا(س)، قطعه ۲۴، ردیف ۴۴، شماره ۱۱ به خاک سپرده شد.

روز نوجوان

سال ۱۳۵۹ روز هشتم آبان -همان روزی که در سال‌های دور پسری ۱۳ساله به شهادت رسید- روز نوجوان و روز بسیج دانش‌آموزی نامگذاری شد و سازمانی به همین نام زیرنظر بسیج مستضعفین تشکیل ‌شد. این سازمان با همکاری وزارت آموزش‌وپرورش ایران در بسیاری از مدارس اقدام به تشکیل واحدهای مقاومت بسیج کرد. علاوه بر اینها اشیای به‌یادگار مانده از شهید فهمیده در موزه شهدای تهران نگهداری می‌شوند و خانه پدری او در کرج نیز به موزه شهدای دانش‌آموز تبدیل شده ‌است و پیش‌تر هم تصویر وی به‌صورت نقش‌آب روی اسکناس دوهزار ریالی چاپ شده بود.

وصیتنامه شهید

با خواندن وصایای شهدا انگار با روح همیشه زنده آنان پیوند می‌خوریم و با زوایای دیگر شخصیت‌شان بیشتر آشنا می‌شویم.

و اکنون وصیتنامه شهید محمدحسین فهمیده:

«بسم الله الرحمن الرحیم

مَن طَلَبَنی وَجَدَنی وَ مَن وَجَدَنی عَرَفَنی وَ مَن عَرَفَنی عَشَقَنی وَ مَن عَشَقَنی عَشَقتُهُ وَ مَن عَشَقتُهُ قَتَلتُهُ وَ مَن قَتَلتُهُ فَعَلی دِیَتُه وَ مَن عَلی دِیَتُه وَ اَنَا دِیَتُه

هرکس من را طلب می‌کند می‌یابد مرا، و کسی که مرا یافت می‌شناسد مرا، و کسی که من را دوست داشت، عاشق من می‌شود و کسی که عاشق من می‌شود، من عاشق او می‌شوم و کسی که من عاشق او بشوم، او را می‌کشم و کسی که من او را بکشم، خون‌بهایش بر من واجب است، پس خون‌بهای او من هستم.

هدف من از رفتن به جبهه این است که اولا به ندای «هل من ناصر ینصرنی» لبیک گفته باشم و امام عزیز و اسلام را یاری کنم و آن وظیفه‌ای را که امام عزیزمان بارها در پیام‌ها تکرار کرده، هرکس که قدرت دارد واجب است که به جبهه برود، و من می‌روم که تا به پیام امام لبیک گفته باشم. آرزوی من پیروزی اسلام و ترویج آن در تمام جهان است و امیدوارم که روزی به یاری رزمندگان، تمام ملت‌های زیر سلطه آزاد شوند و صدام بداند که اگر هزاران هزار کشور به او کمک کند او نمی‌تواند در مقابل نیروی اسلام مقاومت کند. من به جبهه می‌روم و امید آن دارم که پدر و مادرم ناراحت نباشند، حتی اگر شهید شدم، چون من هدف خود را و راه خود را تعیین کرده‌ام و امیدوارم که پیروز هم بشوم. پدر و مادر مهربان من! از زحمات چندین‌ساله شما متشکرم. من عاشق خدا و امام زمان گشته‌ام و این عشق هرگز با هیچ‌مانعی از قلب من بیرون نمی‌رود، تا اینکه به معشوق خود یعنی «الله» برسم. و بحق که ما می‌رویم که این حسین زمان و خمینی بت‌شکن را یاری کنیم و بحق که خداوند به کسانی که در راه او پیکار می‌کنند پاداش عظیم می‌بخشد. من برای خدا از مادیات گذشتم و به معنویات فکر کردم، از مال و اموال و پدر و مادر و برادر و خواهر چشم پوشیدم، فقط برای هدفم یعنی الله.»

مادر و پدر

شوربختانه والدین گرانقدر شهیدان محمدحسین و داوود فهمیده به آنان پیوسته‌اند و درکنارمان نیستند؛ فاطمه کریمی، مادر بزرگوار آنان در اسفندماه ۱۳۹۸ آسمانی شد و پدر ایشان نیز در فروردین‌ماه ۱۳۹۹ درحالی‌که به‌دلیل بیماری تنفسی در بیمارستان بستری بود، دارفانی را وداع گفت.

سخن آخر

کوچک‌تر از آنم که پیرامون شهادت خیل عظیمی از نوجوانان و جوانان سرزمینم سخنی بگویم… اما می‌گویم که شهدای عزیز! اسوه و الگوی ما شمایید، یادتان گرامی و نام‌تان جاودان.