به گزارش اشراف – شاهرخ صالحی کرهرودی:  موضوع بیمه کردن معده یکی از اینفلوئنسرهای اینستاگرامی توسط یک بیمه دولتی در حالی در روزهای گذشته، واکنش‌های بسیاری را به خود متوجه کرده است که بیمه تعاون به عنوان مجری این حرکت، آن را امری رایج در دنیا می‌داند. اما سوال اینجاست که بیمه اعضای بدن اشخاص مشهور در دنیا با چه شرایطی انجام می‌شود؟ و آیا این کار، یک اقدام فرهنگی محسوب می‌شود یا ضدفرهنگ؟

۵ سال پیش بود که برای اولین بار در ایران، حنجره سالار عقیلی به عنوان یک خواننده فاخر و ملی از سوی یکی از شرکت‌های بیمه به ارزش ۵۰۰ میلیون تومان بیمه شد. البته بیمه کردن حنجره خوانندگان در دنیا امری رایج است زیرا، تمامی سرمایه یک خواننده به حنجره‌اش است و اگر حنجره‌اش آسیب ببیند گویی تمامی سرمایه خود را از دست داده است؛ بنابراین بیمه آن، از سوی شرکت‌های بیمه، در واقع، کاهش ریسک سرمایه انسانی یک هنرمند محسوب می‌شود. این بیمه برای شخصی مثل سالار عقیلی که خواننده ملی بوده و یک چهره فرهنگی محسوب می‌شود، امری پسندیده هم به حساب می‌آید و چه بسا، این انتظار وجود داشته باشد که دستان هنرمند یک نوازنده یا نقاش یا مجسمه ساز یا ذهن خلاق یک موزیسین یا جوارح سایر هنرمندان نیز مورد حمایت بیمه‌ها قرار گیرد. اما آیا بیمه کردن معده یک اینفلوئنسر اینستاگرامی که تنها هنرش شکم بارگی و منبع درآمدش تبلیغ و تهییج مردم به شکم پرستی است، با بیمه کردن حنجره توانمند یک هنرمند ارزشمند و ملی قابل مقایسه است؟

هنر یک هنرمند، بخشی از هویت ملی و فرهنگی یک ملت محسوب می‌شود که در طول نسل‌ها و قرن‌ها، از هنرمندی به هنرمند دیگر منتقل شده و امروزه بسیاری از هنرهای اصیل ملی، دارای سابقه‌ای عمیق و طولانی در فرهنگ این مرز و بوم هستند؛ ولی در چنین هنر تبلیغ اینستاگرامی هم می‌تواند چنین ارزشی داشته باشد؟ حتی در فرضی که قائل به ارزش‌های اقتصادی کسب و کار یک اینفلوئنسر در تبلیغات فضای مجازی باشیم، بازهم در وضعیت امروز کشور که وضعیت معیشتی روز به روز برای مردم دشوارتر می شود و عده‌ای از مردم حسرت یک وعده شام در رستوران را دارند، چرا باید زیرمجموعه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که یکی از وظایف اصلی آن توجه به محرومانی است که بعضا گرسنه سر بر بالین می گذارند، دست به چنین کج سلیقگی بزند و برندینگ خود را دقیقا در نقطه مقابل این افراد یعنی کسب و کاری که به غذاهای لوکس اختصاص دارد، تعریف کند؟

واقعیت این است که امروزه بسیاری از هنرمندان کشور به خصوص در رشته‌های تجسمی و هنرهای دستی با مشکلات جدی معیشتی روبرو هستند و از حداقل بیمه‌های درمانی یا تامین اجتماعی مستمری نیز برخوردار نیستند. هراز چند گاهی نیز انتشار تصاویری از وضعیت سخت بازیگران معروف سینما در دوران کهنسالی نیز گواهی بر این مطلب است. در چنین روزگاری، شاید بهترین تبلیغ برای بیمه‌های تجاری، ارائه خدمات پایه به این هنرمندان باشد و تا ارزش‌های فرهنگی و هنری کشور نیز بیشتر از گذشته حفظ شود و علاوه بر تکریم این هنرمندان، گامی برای رفع مشکلات اینها برداشته شود.