به گزارش اشراف ـ فرزاد روستايي، شاید از خود بپرسیم چرا چنین وضعی پیش آمده است. مقصر کیست و کجای کار نادرست بوده که به این وضعیت بغرنج دچار شده ایم؟

کافی است با خود صادق باشیم و به عقب برگردیم. به شب عید، به ازدحام بازارها، به صف های درهم تنیده خرید ” مرغ ” با قیمت مصوب، به رعایت نکردن دستورالعمل های بهداشتی، ساده انگاری ها و صد البته ناکارآمدی تصمیمات دولتیان در خصوص محدود کردن مسافرت های سال نو! جواب خیلی واضح تر از آن چیزی است که ما تصور می کنیم.

ما از در خانه ماندن، رعایت سختگیرانه مقررات بهداشتی و … خسته شده ایم اما کرونا خسته نشده و برای هجوم فقط به اشتباه ما نیاز دارد. وقتی در ایام عید ۱۵۰۰۰ بیماری کرونایی راهی سفر می شوند، یعنی ” همیاران کرونا ” در خدمت هستند.

طبق آمار، در چند روز اول عید بالغ بر ۸۰۰۰۰ مسافر از اروپا وارد ایران می شوند، یعنی چمدان های پر از ویروس کرونا انگلیسی!

وقتی نوجوانان شهرستانی در نقش ” اشغال جمع کن ” بدون ماسک و دستکش در سطل های زباله سطح شهر تهران به دنبال مواد بازیافتی هستند، چرا باید کرونا ریشه کن شود؟!

زمانی که مردم بی توجه به تابلو ” تجمع در پارک ها ممنوع ” دور هم جمع می شوند و” کرونا پارتی ” راه می اندازند، هیچ کس جلودار شیوع کرونا نیست.

در ادبیات ایران زمین، ضرب المثلی داریم که می گوید ” خود کرده را تدبیر نیست ” با رفتارهای غلط مشتی آدم بی ملاحظه، بدون دارو و علم مبارزه با کرونا، آیا می توان بر این ویروس وحشی پیروز شد؟ صد البته که نه. معتقدم برای رسیدن به این مهم، نیاز به جدیت و تحملی بزرگ است که هنوز در جامعه ایران دیده نمی شود.