آن‌چه در روزهای اولیه پس از شنیده‌شدن صداهای مشکوک در اطراف پایتخت رخ داد، نشان داد که جامعه ایرانی – به‌رغم تجربه‌های پیشین و روحیه مقاومت و ایثار – همچنان فاقد آمادگی روانی، رسانه‌ای و فرهنگی کافی برای مواجهه مسئولانه و منطقی با شرایط خاص است.

چند سالی است که مصرف سیگار و البته مواد افیونی شبیه گل در بین دختران نوجوان گسترش بالایی پیدا کرده است. بسیاری از دختران جوان سیگار را نه به‌عنوان یک اعتیاد، که به‌مثابه نمادی از استقلال، بلوغ یا حتی نوعی اعتراض خاموش به انگاره‌های سنتی مصرف می‌کنند. حالا سوال اینجاست: این پدیده، چرا و چگونه پا گرفته؟ و مهم‌تر از آن، چه تبعاتی در سطح تربیتی، اجتماعی و سلامت عمومی به دنبال دارد؟

طبق اعلام مرکز آمار، رشد جمعیت کشور در سال ۱۴۰۲ به زیر ۰.۶ درصد رسیده است؛ رقمی که اگرچه هنوز منفی نیست، اما نسبت به سال‌های گذشته روندی نزولی داشته و زنگ خطر پیری جمعیت را جدی‌تر کرده است.

نهم اردیبهشت‌ماه در حالی در تقویم رسمی کشور به عنوان «روز روانشناس و مشاور» نام‌گذاری شده است که به نظر می‌رسد این روز فرصتی برای بازنگری در جایگاه مشاوران، به‌ویژه در حوزه خانواده، و تأمل بر نقش آنان در تقویت بنیادهای اجتماعی باشد.

نوروز که نماد شادی و تجدید دیدارهاست، حالا چندسالی است که با آمارهایی غم‌انگیز از تلفات جاده‌ای همراه شده و امسال هم این داستان ادامه داشت و بر اساس آمارهای اعلام شده 880 نفر از هموطنانمان جان خود را در تصادفات رانندگی از دست دادند و البته غم‌انگیز از آن، 15 هزار و 883 نفری هستند که در نتیجه تصادفات دچار جراحت و مصدومیت شده‌اند که بسیاری از این مصدومیت‌ها تا پایان عمر همراه شخص باقی می‌ماند. اما سوال اینجاست که چرا امسال با وجود پویش «نه به تصادفات» تغییر جدی در آمارهای تلفات جاده‌ای وجود نداشت و همچنان آمار تلفات جاده‌ای بالا بود؟

آسیب‌شناسان معتقدند که اورژانس اجتماعی باید فاصله خانه تا کلانتری یا مراجع قضایی را پر کند تا قبل از تبدیل یک مسئله اجتماعی به موضوع جنایی یا قضایی، مسئله به صورت ریشه‌ای تحت مداخله یا درمان قرار گیرد. اما سوال اینجاست که آیا اورژانس اجتماعی توانسته به این هدف بزرگ دست پیدا کند؟

 مقایسه پیشرفت‌های کشور در حوزه مخابراتی و توسعه زیرساخت‌های ارتباطی در دوران پیش از انقلاب اسلامی با دوران پس از انقلاب شاید در نگاه اول مقایسه درستی نباشد، ولی واقعیت این است که کشور حتی با متر و معیارهای زمان انقلاب نیز، یکی از کشورهای پس مانده در حوزه ارتباطات بوده و فاصله طولانی با استانداردهای جهانی در این حوزه داشته است.

قوانین فعلی، به تنهایی جوابگوی حمایت از حقوق نویسندگان نیست؛ چه اینکه قانون فعلی که مصوب ۱۳۴۸ است، پس از گذشت بیش از نیم قرن از زمان تصویب به بازنگری جدی نیاز دارد. هزینه ارتکاب جرم، به خصوص در مورد انتشار غیرقانونی آثار فرهنگی، آنچنان باید بالا برود که هیچ کسی حاضر به قبول خطر برای انتشار غیرقانونی یک اثر فرهنگی شود

 موضوع بیمه کردن معده یکی از اینفلوئنسرهای اینستاگرامی توسط یک بیمه دولتی در حالی در روزهای گذشته، واکنش‌های بسیاری را به خود متوجه کرده است که بیمه تعاون به عنوان مجری این حرکت، آن را امری رایج در دنیا می‌داند. اما سوال اینجاست که بیمه اعضای بدن اشخاص مشهور در دنیا با چه شرایطی انجام می‌شود؟ و آیا این کار، یک اقدام فرهنگی محسوب می‌شود یا ضدفرهنگ؟

آمارهای رسمی در ایران حاکی از آن است که نزاع بین افراد نسبت به سال‌های گذشته همراه با رشد و افزایش بوده است و مراجعین نزاع از بیشترین موارد ارجاعات به پزشکی قانونی را شامل شده است (حدود ۴۰ درصد کل معاینات ارجاعی در شش ماهه نخست ۱۴۰۰). در این بین، استان تهران با بیش از ۵۱ هزار نزاع رکورددار بیشترین نزاع در سال است. اما این پرسش مطرح می‌شود که چرا در سال‌های اخیر نزاع با افزایش و رشد همراه بوده است؟ سهم عوامل مؤثر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در نزاع کدام است؟ ضعف و عملکرد کدام نهادها موجب افزایش نزاع و خشونت شده است؟