اشراف – ملیحه عنبری: مصرف قلیان‌های میوه‌ای و معسل فورا میزان اکسیژن خون را کاهش می‌دهد و سرگیجه‌ای خفیف در مصرف‌کننده ایجاد می‌کند. همین موضوع در کنار تولید دود زیاد این نوع تنباکو هر روز بر تعداد هواداران آن افزوده است. این در حالی است که پزشکان معتقدند ترکیبات موجود در تنباکوهای میوه‌ای بر اثر برخورد با گرمای ذغال فورا اکسید می‌شود و خاصیت سرطان‌زایی پیدا می‌کند و همین فرایند باعث می‌شود آثار زیان‌بار تنباکوهای میوه‌ای صدها برابر بیشتر از تنباکوهای خوانسار و سنتی باشد. جذابیت و مصرف زیاد این نوع قلیان، ضررهای جبران‌ناپذیری برای مصرف‌کننده در پی دارد. همه این عوامل باعث شد تا موضوع برخورد قانونی با گسترش مصرف قلیان در دستور کار مسئولان قرار بگیرد. اما قانون در این باره چه می‌گوید؟

قوانین مربوط به مصرف قلیان
درباره قلیان به تنهایی و به صورت ویژه چیزی در قوانین دیده نمی‌شود. همه قوانین موجود به دخانیات، اعم از توتون و تنباکو و مشتقات آن، اختصاص دارد. مهم‌ترین قانون موجود در این باره «قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات» است که در سال ۱۳۸۵ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. بر اساس ماده ۳ این قانون، هر نوع تبلیغ، تشویق مستقیم و غیرمستقیم یا تحریک افراد به استعمال دخانیات اکیدا ممنوع است. بر اساس ماده ۷ این قانون نیز مواد دخانی باید از سوی افراد دارای پروانه فروش عرضه شود و توزیع فرآورده‌های دخانی از سوی اشخاص بدون پروانه فروش ممنوع است.
جدا از سیاست‌گذاری‌های کلی که در قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات آمده است، مهم‌ترین موضوع در این قانون، منع مصرف مواد دخانی در اماکن عمومی است. بر اساس ماده ۱۳ این قانون، استعمال دخانیات در تمامی وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی، شرکت‌های ملی نفت و گاز و پتروشیمی، شهرداری‌ها، بانک‌ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی و مؤسساتی که تمامی یا قسمتی از بودجه آنها از بودجه عمومی تامین می‌شود و نهادهای انقلاب اسلامی ممنوع بوده و برای متخلفان نیز مجازات تعیین شده است.
در تبصره یک این ماده قانونی هم علاوه بر فهرست ذکرشده از نهادهای دولتی، عمومی و انقلابی، مصرف دخانیات در اماکن عمومی یا وسایل نقلیه عمومی نیز ممنوع و مشمول مجازات شده است.