به گزارش اشراف-شیما ابوالفضلی، ولی وقتی شب از راه می‌رسد، به جای اینکه مثل یک فوتبالیست حرفه‌ای رفتار کنند و زود بخوابند، به دماوند می‌روند تا بیشتر به غم مردم فکر کنند! دور هم جمع می‌شوند تا در یک دورهمی مختلط، به جواب سوال‌‌های مختلف برسند. مثلا چه تعداد مردم در همین لحظه بیمارند؟ چه تعداد از مشکلات مربوط به بی‌عدالتی و معیشتی رنج می‌برند؟! چه تعداد در فقر هستند و چه تعداد بیکار یا در زندانند.

برای درک بیشتر این غم اما، این فوتبالیست‌های حرفه‌ای با مشروبات الکلی حالت به حالات غیرعادی سلام می‌کنند. آنها باید تمرین کنند که دفعه بعد مقابل دوربین‌ها چه بگویند تا نشان دهنده غمی بزرگ از درد مردم باشد که همه چیز آنها را تحت تاثیر قرار داده است.

زندگی خصوصی افراد به خودشان ارتباط دارد. ولی وقتی اتفاقات و رفتارهای زندگی خصوصی جنبه عمومی پیدا می‌کند و کار به بازداشت شبانه در ساعت ۳ بامداد در حاشیه یک مهمانی جنجالی می‌رسد دیگر صحبت از زندگی خصوصی آدم‌ها نیست. در همه جای دنیا رفتارهای غیرحرفه‌ای که فوتبال حرفه‌ای یک فوتبالیست را زیر سوال ببرد به شدیدترین شکل توسط رسانه‌ها، منتقدین و حتی باشگاه‌ها نکوهش و مجازات‌هایی برای آنها در نظر گرفته می‌شود.

ای کاش برخی از فوتبالیست‌هایی که به معنای واقعی تظاهر به همراهی با ناراحتی‌های مردم می‌کنند، قدر استعداد و موقعیت فوتبالی خود را بدانند. این پارتی گرفتن‌ها آنها را در موقعیتی قرار می‌دهد که از عرش به فرش برسند و دیگر نتوانند در مصاحبه‌ها و فضای مجازی و حتی مقابل دوربین‌ها از غم مردم حرف بزنند.

حداقل برای همراهی مردم هم که شده حرفه‌ای رفتار کنید و زندگی خصوصی سالمی داشته باشید.