به گزارش اشراف- مریم صلحی: جیا کاپولا ، نوه کارگردان فیلم پدرخوانده، فرانسیس فورد کاپولا است و فیلم سینمایی جریان اصلی دومین فیلم بلندی ست که کاپولا کارگردانی کرده است.

داستان این فیلم از جایی شروع می شود که دختر جوانی به نام فرانکی تصمیم می گیرد از شخصی به نام لینک در فضای مجازی ویدیو بسازد. فرانکی در یک کافه کار می کند و به دلیل اجاره خانه مجبور به فروش ماشین خود می شود. وقتی ویدیو اتفاقی فرانکی از لینک با استقبال خوب بیننده های فضای مجازی رو به رو می شود، او این مسیر را مسیر شهرت و پول می بیند و تصمیم خود را می گیرد. فرنکی از جیک، همکار خود در کافه، می خواهد در ساختن این ویدیوها به آنها کمک کند و تیم سه نفره آنها کار خود را شروع می کنند ، اما شرایط آنطور که فرانکی فکر می کرد پیش نمی رود.

و باز هم فضای مجازی! رد پای این موضوع را بیشتر در اخبارها شنیدیم تا در فیلم های سینمایی.  فاجعه هایی که توسط فضای مجازی اتفاق افتاده است غیر قابل اغماز است پس قطعا باید به موضوعی که تاثیر مستقیمی روی زندگی و خانواده هایمان دارد بیشتر پرداخته شود. کاپولا با فیلمی که ساخته است ما را به فضای سریال بلک میرور می برد ، سریالی که فقط راجع به تاثیرات منفی تکنولوزی، با هدفی کاملا مشخص پرداخته است ، در هر قسمت از سریال به یک بعد متفاوتی از تاثیر منفی تکنولوزی بر انسان می پردازد، چرا میگویم با هدفی مشخص؟ چون در جریان اصلی هدف فیلم مشخص نیست، فیلمنامه با موضوعی که آن را خطرناک می بیند شوخی کرده است و این باعث شده که تاثیر زیادی روی مخاطب نداشته باشد. قطعا عوامل این فیلم دغدغه ای در این راستا داشته اند و نگران نسل آینده بوده اند اما فیلمی که ساخته شده بیشتر شبیه به شوخی بچگانه ست. تم فیلم ، بیشتر شبیه به یک انیمیشن است تا فیلم سینمایی و به همین دلیل المان هایی که نشان داده می شود مانند خودخواهی یک سلبریتی به نام لینک و نقش او در مرگ دختری به نام ایزابل ، تاثیر زیادی روی مخاطب نمی گذارد.

در فیلم، یک عشق مثلثی بین فرانکی و لینک و جیک می بینیم، لینک و جیک هر دو به فرانکی علاقه دارند اما لینک یک سلبریتی در فضای مجازی است که چیزی جز شهرتش برایش اهمیتی ندارد و به هرکاری دست می زند تا شهرتش را بیشتر کند اما جیک یک انسان اخلاق مدار است که وجدانش به او اجازه نمی دهد که هرکاری انجام دهد ، فرانکی در طول فیلم علاقه اش به لینک کمرنگ می شود و به سمت جیک متمایل می شود، کمی عمیق تر به این رابطه ها نگاه کنیم خواهیم دید که خیلی از  ما دچار این عشق مثلثی هستیم و نمی دانیم بین واقعیت و فضای مجازی پرخطر کدام یک را انتخاب کنیم، در واقع لینک نماد دنیای مجازی و جیک نماد دنیای واقعی است و فرانکی باید بین این دو دنیا انتخاب می کرد. البته این درست نیست که فضای مجازی را صرفا خطرناک و در انتشار بی اخلاقی و پوچ ببینیم ، واقعیت فضای مجازی هم نیمه تاریک و هم نیمه روشن دارد و طرز استفاده از آن مهم است. اینها حرفهایی است که بارها و بارها تکرار شده و به نظر می رسد که زمان آن رسیده تا این آگاه سازی به صورت آموزش اصولی و مفصل صورت بگیرد. مرگ ایزابل باعث شد تا فرانکی به خودش بیاید اما این هزینه بسیار زیادی بود که برای انتخاب مسیر درست، پرداخته شد. متاسفانه هیچ جای دنیا برای اینفلوئنسرها و سلبریتی ها قوانین رسمی وضع نشده و فقط در انگلیس و آمریکا قوانینی راجع به تبلیغات اینفلوئنسرها وجود دارد تا مردم را به گمراهی نندازند اما چون محاکمه ای برای آن وجود ندارد در حد تذکر با قی مانده است و اجرا نمی شود.

نام مستعار لینک در فضای مجازی ” هیچ کس خاصی ” است و این نامی که برای خود انتخاب کرده است دقیقا نقطه مقابل هدف اوست، چراکه لینک به چیزی جز مشهور شدن فکر نمی کند او نمی خواهد گنگ و بی نام باشد اما در ظاهر، خود را برای مخاطبانش بی نام معرفی کرده است گویی نویسنده می خواهد تناقضی که ممکن است در ظاهر و باطن اینفلوئنسرها وجود داشته باشد را به ما یادآوری کند ، اینکه می توانند جلوی دوربین یک شخصیت کاملا متفاوتی از واقعیتشان هستند. قطعا همیشه اینطور نیست و تشخیص این موضوع به بینش بالای مخاطبان فضای مجازی بستگی دارد.

می توان گفت جریان اصلی یک فیلم متوسط با موضوع بسیار مهم است که اگر بخواهیم سکانسی از این فیلم را تحسین کنیم ، باید به سکانس آخر آن ستاره بدهیم ،  چرا که در این سکانس لینک، جلوی دوربین از خودکشی ایزابل اظهار پشیمانی می کند و مخاطب فیلم هرچند که هنوز لینک را نبخشیده است او را باور می کند  اما وقتی پشتش را به دوربین می کند لبخندی شیطانی بر لبانش می آید و مخاطب متوجه می شود که او باز هم با آنها بازی کرده است.