به گزارش اشراف- مریم صلحی: در فیلم سینمایی “برخورد” محصول سال ۲۰۲۱  به کارگردانی مایکل پیرس با یک جریان یکدست و بازی خوب مایکل شنون رو به رو می شویم . ریزاحمد پدری دلسوز است که دو پسر بچه دارد و بیش از هرچیزی آنها را دوست دارد. جریان داستان با ایده یک فاجعه آخرالزمانی غریب الوقوع شروع می شود و احتمالا مخاطب خود را برای تماشای قهرمانبازی کارکتر اصلی فیلم آماده می کند اما کمی بعد متوجه می شویم که داستان فیلم بر سر این نیست که آیا ریزاحمد با کشمکش های هیجان انگیز می تواند خانواده خود را از دست پشه های خطرناک نجات دهد یا نه، بلکه داستان بر سر این است که اصلا خبری از فاجعه نیست و قهرمان فرضی ما یک بیمار است. این شگفتانه کارگردان، جریان داستان را جالب کرده است و تنها دلیل ماندگاری نام فیلم خواهد بود. پدری که نمی تواند به فرزندانش کمک کند من را یاد کاپیتان فنتستیک می اندازد که در ادامه نگاه مختصری به این فیلم نیز خواهیم داشت .

همانطور که گفتیم برخورد ۲۰۲۱ به ظاهر فیلم آخرالزمانی نیست چون قهرمان و پادقهرمان و دراصل جنگ مستقیمی  در فیلم نمی بینیم . می گویم به ظاهر فیلم آخرالزمانی نیست چراکه قرار است وارد بطن آن شویم و با آشکار شدن نکاتی ، کمی به آخرالزمانی نبودن آن شک کنیم.  نگاهی به کارکتر اصلی بیاندازیم با نام و ماهیت پاکستانی که نماینده تمام آسیایی ها محسوب می شود او راجع به آخرالزمان اشتباه می کند و با این توهم جان زن و فرزندانش را به خطر می اندازد. در ادبیات هالیوود زن نماد سرزمین است و در ادبیات فیلمی در تمام دنیا فرزند نماد نسل های آینده است حال مفهوم پنهان فیلم را تعمیم دهیم و پیام کارگردان را آشکار کنیم ؛ گویی سازنده فیلم به ما می گوید اگر منتظر یک اتفاق مرگبار در آخرالزمان هستید جای آن در این فیلم نیست چراکه یک آسیایی با ذهن مریض خود راجع به آن اشتباه می کند و سرزمین و نسل آینده اش را به خطر می اندازد و در اوج ناتوانی تسلیم می شود. البته نمی توان قطعی پی برد که این مفاهیم از سمت سازنده فیلم عمدی بوده است یا غیر عمدی چراکه طبق نظریه مرگ مولف رولان بارت ؛ وقتی یک محصول هنری ساخته می شود ، مولف هیچ وابستگی و تاثیری بر آن نداشته و او هم مانند یک تماشاگر می تواند مفاهیم جدیدی در اثر خود ببیند که در ساخت آن هیچ فکر قبلی درکار نبوده است.

اگر بخواهیم به سراغ فیلم هایی برویم که جریان نامتعارف آنها باعث جذب مخاطب و جذابیت انها شده است باید از کاپیتان فنتستیک محصول سال ۲۰۱۶ به کارگردانی و نویسندگی مت راس یاد کنیم، در داستان این فیلم هم پدر دلسوزی را می بینیم که همه وقت خود را برای تربیت فرزندانش می گذارد اما شیوه او غلط و غیرمعمول است او فرزندان خود را به دور از تکنولوژی و در شرایط انسانهای اولیه بزرگ می کند در ابتدا نام فیلم همه را به اشتباه می اندازد و مخاطب منتظر یک فیلم قهرمانمحور با قدرت های خارقالعاده است اما با پدر ساده ای مواجه می شود که فقط قهرمان فرزندانش است همین سادگی پدرانه و دلسوزی او با روش تربیتی عجیب و غریب، مخاطب را تا پایان داستان ماندگار می کند و یک قهرمان واقعی بدون قدرت های ماورایی برای مخاطب می سازد.

فیلم سینمایی فلش بک محصول سال ۲۰۲۱ به کارگردانی کریستوفر مک براید که در آن شاهد یک بهم ریختگی کلافه کننده هستیم اما در انتهای فیلم و البته خیلی دیر ، متوجه یک نظم و فرمول دقیقی می شویم که گره های ذهنمان را باز می کند جملات حساب شده و اصول دقیقی که در تاثیرات مواد مخدری  بوده است که فردریک با بازی دیلان اوبراین مصرف کرده بود و او را از حالت خطی زمان خارج کرده و باعث شده بود که او بتواند آینده های محتمل خود را ببیند. اما آیا فیلم سینمایی صرفا یک پایان و نتیجه است و یا باید مانند یک رودخانه خروشانی باشد که صدای گوشنواز آن و تماشای نحوه خوردن موج ها بر تخته سنگ های داخل مسیر به هیچ رهگذری اجازه ندهد تا در ذهنش از این زیبایی فاصله بگیرد و انتهای رودخانه را تصور کند.

در سریال  the weel of time محصول سال ۲۰۲۱ به تهیه کنندگی ریف جودکینز با الهام از رمانی به همین نام و اثر رابرت جوردن هم شاهد یک پایان نامتعارف هستیم . کسانی که به فضای مجموعه فیلم های ارباب حلقه ها و هابیت ها علاقه دارند قطعا جذب این سریال می شوند اما با این تفاوت که در مجموعه های ارباب حلقه ها و هابیت ها، جنگ با نیروی تاریکی یک جنگ واقعی با لشگرکشی و تن به تن است میدان جنگی که عرصه به نمایش گذاشتن قدرت های ماورایی و خارق العاده است و پایان داستان پایان دنیایی است که توسط کشمکش های قهرمان نجات پیدا می کند اما در سریال چرخ زمان پایان فصل وقتی منتظر یک جنگ تمام عیار و نمایش قدرت ها در بزرگترین میدان جنگ دنیا هستیم ، نیروی تاریکی انگار واقعا خود شیطان است شیطانی که از کودکی در ذهنمان نقش بسته است و روشش هم همان روش قدیمی زیبا جلوه دادن گناه و در این سریال گم کردن کارکتر اصلی در خیالاتش است ، آینده ای که واقعیت ندارد. رند ال ثور کارکتری که باید با نیروی تاریکی بجنگد در مواجه با او نیازی به قدرت ماورایی خود پیدا نمی کند و برخلاف فیلم ها و سریال هایی با این سبک ، با مقابله کردن با نفس خود می تواند او را شکست بدهد و این شروع یک جریان آخرالزمانی است و نه پایان آن.