به گزارش اشراف- سیدمهدی موسوی تبار،این کتاب مجموعه از یادداشت‌هایی است که وی در محرم‌های سال‌های مختلف و با نگاه متفاوت می‌نوشته است و در قهرستش یک مقدمه و سه بخش دارد. در مقدمه دو صفحه‌ای و کوتاهش درباره ضرورت و دلیل نگارش این کتاب و توضیحاتی درباره سه بخش دیگر می‌بینیم. سه بخش دیگر کتاب نیز شامل «خودمان را در لشکر عمر سعد پیدا کنیم»، «ماجرای یک گفت‌وگو» و «مقتل به روایتی دیگر» می‌شود. انتخاب سه قطعه یا سه زاوه نگاه نسبتا نو برای بررسی چند بُعد از حادثه کربلا.
بخش اول این کتاب قرار است به مخاطب یادآوری کند که علاقه به امام حسین (ع) به تنهایی کافی نیست و حکایت آدم‌هایی را تعریف می‌کند که دوستدار امام زمانشان بودند و حتی با او بیعت هم کردند، اما زمان زیادی نگذشت که روی امامشان شمشیر کشیدند و با وی جنگدیدند و نشان می‌دهد که انگار برای ماندن تا آخر در کنار امام، به چیزی بیش از محبت احتیاج است.
بخش دوم از دیالوگ و گفت‌وگو می‌گوید. گفت‌و‌گویی که در هر اثر هنری، قرار است به ما اطلاعاتی درباره شخصیت‌ها و مکان و وقایع بدهد اینجا هم به کمک آمده تا همین نقش را بازی کند. «جوان آراسته» گفت‌وگو‌هایی از شخصیت‌های مختلف در واقعه عاشورا آورده برای شناخت بهتر اندیشه‌ها، شخصیت‌ها و انگیزه‌های افراد.
بخش سوم این کتاب که البته طولانی‌ترین بخش آن است مقتل خوانی است. جالب اینکه این مقتل خوانی از شب یازدهم محرم آغاز می‌شود. یعنی جایی که مخاطب با بازماندگان واقعه کربلا همراه می‌شود و تا شب سی و پنجم هم ادامه پیدا می‌کند.