به گزارش اشراف-شیما ابوالفضلی،کمیته فنی فدراسیون فوتبال جایی باید باشد که درباره روند حرکتی تیم‌های ملی و عملکرد سرمربیان، باید به رئیس فدراسیون مشورت دقیق و کارشناسی و حتی نقشه راه بدهد. در این کمیته درباره سرنوشت مربیان شاغل در تیم‌های ملی مختلف هم تصمیم‌گیری می‌شود. ولی در ایران در پشت پرده اتفاقاتی رخ می‌دهد که امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی به عضویت کمیته فنی در بیاید. کار غیراصولی و کاملا اشتباه! اما چرا؟

فوتبال ملی ایران برای حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ نیاز به یک تغییر نگرش جدی در بخش فنی و روی کار آمدن مربی بزرگ و صاجب سبک خارجی دارد. با توجه به زمان بسیار کم برای آماده‌سازی، ضعف فدراسیون در برنامه‌ریزی و تدارک مسابقات دوستانه و برگزاری کمپ‌های خارجی مناسب و مشکلات اقتصادی، مسوولان باید بدانند که نباید به هیچ عنوان برای این تغییر سبک و انتخاب سرمربی بزرگ زمان را از دست بدهند. در واقع وظیفه کمیته فنی فدراسیون و مجید جلالی و همکارانش است که این مشورت بسیار مهم را به مدیریت بدهند و زمینه‌سازی برای تغییر را فراهم کنند. اینجا اما در کمال تعجب شاهد این اتفاق هستیم که به یک باره امیرقلعه‌نویی به جایی که باید درباره آینده‌اش تصمیم‌گیری کنند نفوذ می‌کند و تبدیل می‌شود به عضو کمیته فنی فدراسیون فوتبال!پس حالا این کمیته عملا نقش اصلی خود را در تاثیرگذاری در آینده تیم ملی از دست خواهد داد.

حالا از مجید جلالی رئیس کمیته فنی سوال کرده‌اند چرا این اتفاق افتاده و چنین جواب‌های عجیبی داده است:«چه عیبی دارد سرمربی تیم ملی بزرگسالان در کمیته عضو باشد که روی انتخاب سرمربی تیم‌های امید، نوجوانان و جوانان هم نظر دهد؟ به هر حال این‌ تیم‌ها باید سیر پیوسته‌ای داشته باشند. در مورد تیم بزرگسالان حرف شما درست است؛ اما درباره رده‌های دیگر حضور سرمربی تیم ملی بزرگسالان در کمیته فنی کار بدی نیست»

وقتی مجید جلالی به عنوان رئیس کمیته فنی قبلا گفته بود که امیر قلعه نویی از مورینیو بهتر است و امروز هم در جواب انتقادات به انتخاب امیر به عنوان عضو کمیته فنی چنین توجیه‌های غیرقنی و غیرقابل قبولی ارائه می‌دهد بییشتر باید برای آینده فوتبال ملی ایران نگران باشیم.  مشورت گرفتن از سرمربی تیم ملی بزرگسالان بدون عضویت در کمیته فنی هم امکان‌پذیر است.

در حال حاضر فوتبال ملی ایران درگیر فضایی است که چند نفر در پست‌های مختلف به اشتباه دور هم جمع شده‌اند و یکدیگر را کاور و حمایت می‌کنند و ضعف‌های هم را نادیده می‌گیرند. اما در راستای این فضا و ریل‌گذاری و مسیر غلط، فوتبال ملی کشور و آینده در حال نابود شدن است.