کشورهای پیشرفته دنیا به نحو چشمگیری در حال سرمایه‌گذاری برای جذب نخبگان از سایر کشورها و استفاده از ظرفیت‌های آنان برای پیشرفت هستند؛ اما مسئله اینجاست که چرا کشورهایی مثل ایران که مهد پرورش اینگونه از نخبگان هستند، کمتر از ظرفیت این نخبگان استفاده می‌کنند. اما سوال اول اینجاست که به چه کسی نخبه می‌گوییم؟

در کشور ما هم طبیعتاً نخبگان اقتصادی دارای شمایل و مختصات متفاوتی هستند که بعضی از آن‌ها به واسطه ارتباطات گوناگون با صاحبان قدرت، دسترسی آسان به منابع مالی (رانت اقتصادی) یا شیوه‌های غیر متعارف به ثروت‌های آنچنانی دست یافته اند که هر از گاهی از آن‌ها به عنوان کارآفرینان برتر هم تجلیل می‌شود!