بازپخش دوباره سریال‏‌های «سال‌های دور از خانه» و «جواهری در قصر» که در ایران به سریال‏‌های «اوشین» و «یانگوم» شناخته می‌‏شوند، یک جور بازگشت تلویزیون به دهه‌های ۶۰ و ۷۰ است که سریال‌‏های ژاپنی و کره‌‏ای در میان سریال‌‏های خارجی هژمونی داشت. گرچه در سه دهه اخیر این سریال‌‏های شرق آسیا بودند که همواره بر مجموعه‌های نمایشی تلویزیون حاکم بودند و به نظر می‌‏رسد مسئله صرفاً در سویه‌‏های دراماتیک و سینمایی قابل توضیح نباشد و باید فراتر از عوامل درون‌متنی این سریال‏‌ها به این پرسش پاسخ داد که چرا سریال‏‌های شرق آسیایی در ایران این همه طرفدار پیدا کرد؟

تبلیغات شهری و حتی قسمت اول «افعی تهران» این‌طور نشان می‌داد که با یک سریال جنایی نه‌چندان جذاب که شاید از سریال‌های خارجی کاور شده باشد، طرف هستیم، اما از قسمت دوم به بعد ورق برگشت و حالا با گذشت ۹ قسمت، نمایش خانگی یک «پوست شیر» دیگری رو کرده است و چهارشنبه‌های هر هفته به انتظار سرنوشت یک قصه جنایی هستیم.

تلویزیون به‌دنبال پخش فصل ششم «پایتخت» نیست؛ همان فصلی که آغازِ حواشیِ گروه پایتخت با تلویزیون بود و چند قسمت پایانی هم به‌سختی و با پیگیری‌های مداوم ساخته و روی آنتن رفت. اما به هر ترتیب، تلویزیون تصمیمی برای پخش این فصل ندارد و بعد از پایان فصل پنجم، سریال «پژمان» را از شبکه آی‌فیلم پخش خواهد کرد.

کاوه خداشناس گفت: در برخی از زمان‌ها مانند عید نوروز، ماه رمضان و… مردم عادت دارند که بیشتر پای تلویزیون بنشینند و کارها را دنبال کنند و همین کار سازندگان اثر سنگین‌تر می‌کند.