نگاهی به جای خالی بخش ویژه‌ای برای اقتباس‌گران در حوزه‌های مختلف هنری از جمله ادبیات که سهم به سزایی در این زمینه دارد.

به گفته زهره میرعیسی‌خانی، نویسندگان زنجانی با ذوق و علاقه تصمیم گرفتند خاطرات بچه های یک مدرسه در زنجان، از بمباران ۲ بهمن سال ۱۳۶۵ را به کتاب تبدیل کنند.

«حسین قربان‌زاده خیاوی» نویسنده «رد انگشت‌های اصلی» برنده جایزه رمان نوجوان شد.

رئیس شورای سیاست‌گذاری نخستین جشنواره نوجوان فداکار شهید «علی لندی» از ۳۰ آذرماه به‌عنوان آخرین مهلت شرکت در این جشنواره یاد کرد و گفت: تا به امروز ۴۵ هزار اثر در قالب‌های فیلم‌کوتاه، داستان، شعر، عکس طراحی، نقاشی و مقاله به دبیرخانه رسیده است.

“کفشی که لانه‌ی خانم مرغه شد” عنوان یکی از آثار سمیه سیدیان است که در انتشارات مهرک (سوره مهر کودک و نوجوان) به چاپ رسیده است. این کتاب مصور، درباره خانم مرغی است که در یک حیاط با حیوانات دیگر زندگی می‌کند. او خانه‌ای ندارد و به دنبال خانه می‌گردد.

در سال‌های اخیر فعالان موسیقی ایرانی و به‌خصوص خوانندگان جوان این عرصه مدام مورد نقد قرار گرفته و بسیاری گفته‌اند، آن‌ها از مسیری که باید خارج شده‌اند و فعالیت‌هایشان حتی دیگر موسیقی موسیقی ایرانی هم محسوب نمی‌شود. هرچند باید موسیقی اصیل را کاملا حفظ کرد و به این نکته دقت داشت که باید نگاه موزه‌ای هم به آن داشته و همان‌طور که هست برای حفظ و نگاهداشت ارائه‌اش به نسل‌های آینده تلاش کرد. اما اگر بخواهیم نگاهی بیندازیم به روندی که طی چند دهه گذشته میان مردم و موسیقی ایرانی گذشته است، نکات جالبی را می‌بینیم.

«پسرهای ننه‌عبدالله» خاطراتی خواندنی و پرجزئیات از رزمیدن پسرهای ننه عبدالله در خرمشهر و روزهایی است که مردم با چنگ و دندان شهرشان را حفظ کردند. «سعید علامیان» از خاطره‌نگاران پرکار حوزه جنگ است و در آخرین اثر خود به خاطرات محمدعلی نورانی پرداخته است.

کتاب «مردان آب؛ مردان آهن» قسمت‌هایی از نبردهای ماندگار را برای نسل‌های بعد از جنگ تشریح می‌کند تا ملت بزرگ و سرافراز کشور ایران قهرمانان و رزمندگان و حافظان حدود و ثغور میهن را بشناسند. در ادامه به معرفی دیگر آثاری از شرح دلاوری‌های این دریادلان می‌پردازیم.

برایتان قابل باور است که در روزگار پیشین مردم برخی مناطق، شهری با تمام امکانات در زیر شهر خود داشتند تا وقت درگیری و حمله دشمن به آن پناهنده شوند؟ اگر نه، پیشنهاد می‌کنیم برای یکبار هم که شده به شهر زیرزمینی اویی در نوش‌آباد کاشان بروید و از نزدیک ببینید مردم چه هنر خارق‌العاده‌ای به خرج داده‌اند و چه شهری در زیرزمین ساخته‌اند یا بهتر بگویم کنده‌اند… شهری مانند شهر مورچه‌ها که به دستکند معروف است.

با عکس آقای لبخند این روزها که تصویرش دست‌به ‌دست می‌چرخد، بیشتر آشنا شوید.