به گزارش اشراف- سیده معصومه معاف رود پیشی، درباره حمل‌ونقل، به‌طور خلاصه و به ‌زبان ساده ترابری یا حمل‌ونقل به انتقال یا جابه‌جایی انسان، حیوان یا کالا گفته می‌شود. حمل‌ونقل قلب توسعه هر کشور به‌شمار می‌رود، به ثروت، رفاه و مساوات، جانی دوباره می‌بخشد و در همه جوامع و کشورها نقشی حیاتی ایفا می‌کند، به‌ویژه برای کشورهای کمتر توسعه‌یافته یا درحال توسعه که روزبه‌روز بیشتر به‌سمت پیشرفت درحرکتند. تکلیف گروه دوم روشن است، اما گروه اول یا کشورهای فقیرتر، جایی که غالب مردم از آرامش، امنیت و امکانات کافی برخوردار نیستند، توجه به حمل‌ونقل عمومی جهت رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زیست ضرورتی اجتناب‌ناپذیر می‌نماید.

جایگاه حمل‌ونقل در توسعه اقتصادی

حمل‌ونقل بخش لاینفک هر کشوری است. پیشرفت در این امر دگرگونی‌هایی بنیادین را در نحوه زیست و شکل‌گیری جوامع سبب می‌شود که ثمره آن گسترش روزافزون مراودات انسانی و برطرف شدن نیازهای اساسی مردم در زمینه حمل‌ونقل کالا و… است. همچنین از گذشته دور نقشی کلیدی در توسعه تمدن‌‌ و فرهنگ داشته است. پرواضح است که این امر راه و روش و سبک بازرگانی و زیست مردم را دگرگون ساخته است. در کشورهای توسعه‌یافته و درحال توسعه هر روز بخش اعظمی از جمعیت به دلایل متعدد، ازجمله موارد کاری، خرید مایحتاج و کالا و… سفر درون‌شهری یا برون‌شهری دارند، از این روی حمل‌ونقل از مهره‌های اصلی در اقتصاد و سبک زندگی است، علاوه بر اینها حمل‌ونقل، منابع فراوانی را صرف این امور می‌کند؛ منابعی همچون سوخت، مواد، زمان و زمین.

چرا ۲۶ آذر را روز ملی حمل‌ونقل نام نهاده‌اند؟

پس از مقدمه‌ای که خواندید، به موضوع اصلی این یادداشت بپردازیم؛ روز ملی حمل‌ونقل.

در تاریخ دگرگونی‌های صنعت بزرگی همچون حمل‌ونقل در ایران، روزهای حیاتی و سرنوشت‌‌آفرینی بوده‌ و هستند که در شکل‌گیری و انسجام شبکه حمل‌ونقل کشور بسیار تاثیرگذار بوده‌اند و ۲۶ آذر سال ۱۳۶۲ نیز از آن روزها مستثنی نیست. در ماه واپسین فصل پاییز در تقویم کشورمان روز حمل‌ونقل خوش می‌درخشد، چراکه در این روز رانندگان و کامیونداران در لبیک به فرمان امام راحل برای تخلیه بار کشتی‌ها از بنادر کشور به‌سمت جنوب روانه شدند. ماجرا از چه قرار بود؟ بی‌حاشیه بگویم که با اوج گرفتن بحران‌های آن سال‌ها، گزارش‌های متعددی درخصوص وجود کالاهای اساسی و مورد نیاز کشور در بنادر جنوبی و محدودیت شدید در رابطه با حمل‌ونقل و انتقال آنها به شهرها و مناطق جنگی از سوی مقامات وزارت راه‌وترابری و وزارت بازرگانی به حضرت امام خمینی(ره) ارائه شدند و ایشان در سخنرانی خود به روز ۲۶ آذرماه ۱۳۶۲ ضمن اطمینان دادن به مردم درباره این موضوع که مایحتاج عمومی به مقدار مورد نیاز در بنادر جنوب وجود دارد، کامیونداران کشور را به مشارکت در تخلیه هرچه سریع‌تر بنادر فراخواندند. به‌دنبال صدور این فرمان تاریخی، کامیونداران، رانندگان و موسسات و انجمن‌های صنفی آمادگی کامل‌شان را برای شرکت در بسیج تخلیه بنادر اعلام کردند و معاونت حمل‌ونقل وزارت راه‌وترابری وقت هم با تشکیل ستاد تخلیه کالا از مبادی ورودی، مدیریت بسیار کارآمدی را درخصوص هماهنگی دستگاه‌ها و نهادهای مرتبط جهت برنامه‌ریزی پهلوگیری کشتی‌ها، تامین و به‌کارگیری تجهیزات و عوامل تخلیه و بارگیری در اسکله‌ها، افزایش ساعات کار گمرک‌ها و بنادر و ارائه خدمات موردنیاز کامیونداران به‌عمل آورد. سرانجام با درایت‌و‌کاردانی امام راحل و زعامت و پشتکار شبانه‌روزی دست‌اندرکاران حمل‌ونقل، مشکل تجمع کالاهای وارداتی و نوبت‌های طولانی تخلیه کشتی‌ها در بنادر کشور به‌صورت کامل حل شد.

۱۴ سال پس از صدور فرمان امام(ره)، به سال ۱۳۷۶ با پیشنهاد وزارت راه‌وترابری وقت و جهت  روشنگری هرچه بیشتر جامعه در رابطه با نقش و جایگاه بخش حمل‌ونقل، ۲۶ آذرماه از سوی شورای فرهنگ عمومی کشور  روز حمل‌ونقل تعیین شد.

با شادباش به این قشر زحمتکش و فداکار و آرزوی بهروزی روزافزون برای آنان…