به گزارش اشراف ـ فرزاد روستايي، ما ایرانی ها ” خوش استقبال و بد بدرقه ” هستيم . براي خوش آمدگويي سنگ تمام مي گذاريم و در هنگام بدرقه بدترين خاطره ها را در ذهن مهمان جا مي گذاريم.

به عنوان نمونه برانکو به ایران آمد، افتخار آفريد، از جيب خود برای تیم پول خرج کرد، صبوری کرد و پس از قهرماني سوم از ایران رفت. پول او را نداديم ، وامي که داده بود برنگردانديم و وقتی حق خود را بر اساس قرارداد فی مابين خواست او را به شکایت تهدید کردیم!

چند روز بعد، برانکو در عربستان مشغول به کار شد. وی از بد روزگار با باشگاه خود به مشکل خورد  و در نهایت اخراج شد اما مديران باشگاه سعودي یک ميليون ریال ـ مبلغ قرارداد را ـ خيلی سریع به حساب وی واريز کردند تا کار به شکایت و پرداخت جریمه نکشد. به عبارتی خواستند تا گره موجود را با دست باز کنند.

در باشگاه پرسپولیس مدیران آمدند و رفتند. یک سال زمان با ارزش را با بی خیال سپری کردند تا دوباره پرسپوليس رو کاکل تیم ساخته و پرداخته برانکو به چهارمين قهرماني متوالي خود دست پيدا کند.

در این ایام برانکو سرمربی تيم عمان شد و به خاطر کرونا بخشي مبلغ از قرارداد خود را بخشيد تا کمکی به مردم عمان کرده باشد اما همين مرد کروات هیچ نرمشی در مقابل باشگاه پرسپوليس نشان نمی دهد، چرا؟

نبايد فکر کنيم رفتارهاط غلطي در مقابل مرد کروات انجام داده ایم که وی را آزرده خاطر کرده ایم؟ گره ای را که با دست می توانستیم باز کنیم به دندان انداختیم !؟ در فیفا محکوم شدیم، جريمه باید بدهيم و جشن قهرمانی را براي هواداران خراب کرديم !

به راستي کدام عقل سليم چنين راهي را در پيش مي گيرد و اين عملکرد نشانه بي مسئوليتي و سوء مديريت نيست؟