اشراف – حامد حسین عسکری: امسال هم در ادامه نامگذاری‌های هدفمند و هوشمندانه سال‌های اخیر، با محوریت اقتصاد و تولید نامگذاری شد و رهبر معظم انقلاب سال ۱۴۰۴ را با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» مزین کردند تا نماد و نمودی باشد برای هدایت همه جهت‌گیری‌های مدیریتی به این سمت. نتیجه سرمایه‌گذاری برای تولید، می‌شود سرعت یافتن چرخ تولید و به تبع آن، رونق گرفتن اقتصاد و معیشت جامعه و در نتیجه خنثی شدن یا کم‌اثر شدن ابزار ناجوانمردانه «تحریم» و جنگ اقتصادی دشمنان این مرز و بوم.

درباره اینکه چگونه می‌توان شعار و راهبرد «سرمایه‌گذاری برای تولید» را در عمل محقق کرد، کارشناسان و فعالان این حوزه مطالب و راه‌کارهای متنوعی را ارائه می‌کنند که عموما ماهیت اقتصادی دارد و در حوزه علم اقتصاد و مشتقات آن قابل بررسی است، اما واقعیت این است که تحول در حوزه اقتصاد و تولید و بهبود این بخش، یک‌سری زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی هم دارد که اهمیت آنها اگر از عوامل اقتصادی و سیاسی بیشتر نباشد، کمتر هم نیست؛ بنابراین، برای تحقق شعار سال نباید از این عوامل و زمینه‌های فرهنگی اجتماعی غافل شد.

یکی از مهمترین و موثرترین زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی برای تغییر در رفتارهای و رویه‌های اقتصادی و نهایتا تحقق «سرمایه‌گذاری برای تولید»، موضوع فرهنگ‌سازی از طریق رسانه، هنر و تبلیغات است که اگر به معنای واقعی کلمه، به صورت «هنرمندانه» انجام شود، همان تجربه شیرینی را رقم می‌زند که بسیاری از کشورهای پیشرفته و رو به توسعه امروزی از قبیل ژاپن پشت سر گذاشته‌اند و امروز میوه‌های شیرین آن را می‌چینند. محتوا و شاه‌بیت این تولیدات هنری و رسانه‌ای فرهنگ‌ساز نیز باید این نکته باشد که مردم تشویق بشوند تا سرمایه‌های خود را در بخش‌های مولد و اثربخش مثل واحدهای تولیدی بکار بگیرند، نه در بخش‌های سوداگرانه که نوسانات مخرب آن همیشه باعث استرس و بی‌ثباتی می‌شود.

البته باز هم باید یادآوری کرد که فرهنگ‌سازی در هر زمینه‌ای از جمله سرمایه‌گذاری برای تولید، باید به دور از کلیشه‌گویی و روش‌های کهنه و در قالب‌های ابتکاری و هنرمندانه صورت بگیرد تا اثربخش باشد و به قول کارشناسان، حالت اقناعی داشته باشد.

یکی دیگر از زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی تحقق شعار سال، جدی گرفتن موضوع «آموزش تخصصی» در مدرسه و دانشگاه است که البته باید به صورت هدفمند و متفاوت از آنچه تاکنون آموزش داده شده است، برنامه‌ریزی و دنبال شود. نتیجه این امر، تحول فکری و مبنایی در کسانی است که علاقمند به فعالیت در بخش تولید هستند، اما با روش‌های متداول و مردود، نمی‌توانند از پس چالش‌های پیدا و پنهان این بخش برآیند، بنابراین آموزش متفاوت و اثرگذار می‌تواند باعث کشف راه‌های جدید و ابتکار و خلاقیت برای باز کردن گره‌های این حوزه شود.

و نهایتا، باید به عنصر «آرامش و انسجام اجتماعی» برای تحقق شعار سال اشاره کرد که البته کلید اصلی این بخش در دستان مسئولین است. به بیان ساده‌تر و روشن‌تر، مسئولان کشور به ویژه در قوه مجریه موظف هستند تا آرامش روانی و اطمینان خاطر لازم را برای مردم و فعالان اقتصادی ایجاد کنند تا با خیال راحت، سرمایه‌های خرد و کلان خود را که نتیجه یک عمر زحمتشان هست، به بخش‌های تولیدی بیاورند، وگرنه اقدامات لحظه‌ای و غیرمنطقی، بخشنامه‌های خلق‌الساعه، چشم‌انتظاری برای رفع تحریم توسط دشمن و عادت‌هایی از این دست، نه تنها ثبات و آرامشی در اقتصاد ایجاد نمی‌کند که مردم سرمایه خود را در آن بکار بگیرند، بلکه آرامش و باور اجتماعی یا همان «انسجام اجتماعی» را هم با ضربات جبران‌ناپذیری مواجه می‌کند. بنابراین، از اهمیت این عامل در کنار سایر عوامل یاد شده، نباید غفلت کرد، در غیر اینصورت سایر روش‌های تحقق شعار سال هم بی‌نتیجه و ابتر باقی خواهد ماند.