به گزارش اشراف- حامد حسین عسکری: رکن اصلی و شرط موفقیت این کانون‌ها نیز، وجود روحانیون فاضل و باسواد، خوش ذوق و آگاه به مسائل و نیازهای روز است که بتوانند با نوجوانان و جوانان به خوبی ارتباط برقرار کنند، گره‌های ذهنی آنها را بشناسند و به حل صحیح مسائل آنها کمک کنند.

اگر این نکته مهم در نهادهای فرهنگی، به ویژه کانون‌های فرهنگی هنری فعال در مساجد رعایت شود، بسیاری از مسائل کف جامعه نیز به راحتی و در بستر منطقی حل خواهد شد.

* توصیه‌ پدر امت به علمای دین

دیدار اخیر رهبر حکیم انقلاب با نمایندگان مجلس خبرگان رهبری و تاکیدات ایشان برای ارتباط موثر علما با جوانان، یک بار دیگر اهمیت این مسئله را در شرایط کنونی کشور به همه گوشزد کرد.

رهبر انقلاب در این دیدار، تشکیل حلقه‌های معرفتی از فضلای جوان و پُر شمار و صاحب‌فکر در شهرهای مختلف با محوریت علمای بزرگ و اعضای مجلس خبرگان را گامی مهم برای ارتباط مؤثر با جوانان، خواندند و با اشاره به شبهات ذهنی موجود در فکر و روان نسل جوان، گفتند: از شبهه هم نباید رنجید و همچنانکه مرحوم شهید مطهری خودش شبهه و پاسخ آن را کشف می‌کرد، باید برای مواجهه با شبهه آماده شد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: شبهات مانند تحریم‌ها است و موجب مطالعه و فکر و تحقیق برای پاسخگویی می‌شود همان‌طور که تحریم‌ها ما را وادار کرد در مسائل مختلفی مانند دفاعی، درمانی و سلامت به دستاوردهای جدیدی دست یابیم که اگر تحریم‌ها نبود، مطمئناً این پیشرفت‌های فنی و صنعتی وجود نداشت.

ایشان سؤال‌ها و شبهه‌های جوانان را نیازمند بیان منطقی و اقناعی دانستند و گفتند: مراقب باشیم حرف سست و بی‌منطق نزنیم که البته وظیفه پشتیبانی فکری مجموعه‌های جوان و افراد صاحب فکر، برعهده حوزه علمیه قم و سایر حوزه‌های علمیه است.

* رسالت طلاب جوان؛ تشخیص وظیفه

این نخستین بار نیست که رهبر حکیم انقلاب بر اهمیت ارتباط‌گیری موثر علما و روحانیون با جوانان و نوجوانان تاکید می‌کنند؛ در چهار دهه پس از انقلاب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، قبل و بعد از دوران زعامت و رهبری امت، هم رهنمودهای روشن و صریحی برای مغتنم شمردن ارتباط با نسل جوان به روحانیون ارائه کرده‌اند و هم خودشان عملا میدان‌دار این ارتباط صمیمانه و موثر بوده‌اند.

مروری بر برخی از مهمترین توصیه‌ها و تاکیدات ایشان به طلاب جوان حوزه‌های علمیه، برای موفقیت در این رسالت سنگین، خواندنی و جذاب است؛

– «آنچه مهم است این است که طلبه‌ى دین، عالم دین و روحانى وظیفه‌ى خودش را در هر برهه‌اى از زمان تشخیص بدهد. اگر وظیفه تشخیص داده نشد، علم و تقوا و مانند اینها به درد نمی‌خورد و بجا مصرف نمی‌شود».

– «درس خواندن را دست کم نگیرید. این حرفهایی که شما زدید، این عبارات خوب، این مطالب خوب، معنایش این نیست که شما خوب درس خوانده‌اید؛ معنایش این است که شما خوش‌فکرید، خوش‌بیانید؛ امّا آیا درس هم خوب خوانده‌اید؟ از این حرفها نمیشود فهمید که شما خوب درس خوانده‌اید. باید خوب درس بخوانید… اگر میخواهید افکارتان، پیشنهادهایتان، خصوصیّات برجسته‌ای که روحیّه‌ی شما بحمدالله از آن برخوردار است، در جامعه تأثیر بگذارد، باید باسواد باشید، باید درس بخوانید، باید ملّا باشید. درس را جدّی بگیرید؛نگویید حالا دنیا دارد براساس پیشرفتهای فنّی و فنّاوری و مانند اینها اداره میشود، ما نشسته‌ایم داریم مثلاً فرض کنید حاشیه‌ی ملّاعبدالله میخوانیم یا فرض کنید منطق مظفّر میخوانیم! نه، این منطق مظفّر را باید بخوانید؛ این کتاب نحو را یا کتاب صرف را به‌عنوان مقدّمه باید بخوانید؛ این کتاب فقه را و کتاب اصول را باید بخوانید تا بتوانید به‌عنوان یک روحانی -که حالا عرض خواهم کرد روحانی یعنی چه- اثرگذار باشید. باید درس خواند».