به گزارش اشراف- محمد تفرشی، عفت جوادی در مقدمه کتاب «زندگی پای تخته سیاه؛ روایت شور و شیرین سی‌سال معلمی» نوشته است: «نمی‌دانم حسرت فرصت‌های از‌دست‌رفته و نگفتن بعضی حرف‌های گفتنی به من انگیزه نوشتن داد، یا دغدغه بار بستن و باقی‌گذاشتن آنچه که شاید به کار کسی بیاید و راهی را هموار کند. به‌هر‌حال حرف‌هایی از دلم برخاست و بر صفحه کاغذ نشست و حاصل این اتفاق، روایت‌های ساده و بی‌پیرایه از زندگی‌ام شد که عمده آن‌ها مربوط است به نقش اصلی و بیشترین فعالیتم در این دنیا، یعنی معلمی.»

این کتاب چهار فصل دارد. در فصل اول با عنوان «جست‌وجو» نویسنده خاطراتی از دوران کودکی و نوجوانی و جوانی‌اش را تا شروع معلمی روایت می‌کند.

فصل دوم با عنوان «فراز و فرود» به خاطرات نویسنده از تدریس در مدارس دولتی جنوب تهران و مدارس غیر دولتی تا زمان سفرش به انگلستان در مهرماه سال ۱۳۷۶ اختصاص دارد.

در فصل سوم با عنوان «پایش و پویش»، او از دوران خانه‌نشینی و مشاهده چگونگی آموزش در مدرسه ایرانی لندن و مدارس دولتی انگلستان تا تیرماه ۱۳۷۸ می‌نویسد.

فصل آخر با عنوان «گذاشتن و گذشتن» به بازگشت نویسنده به ایران و شروع معلمی در سه دبیرستان دخترانه غیر دولتی و در نهایت بازنشستگی‌اش اختصاص دارد.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «مسئول دفتر ایشان با ترش‌رویی گفت که جناب رئیس با هیچ معلمی جلسه خصوصی ندارد و من فقط اجازه دارم در اتاق ایشان منتظر بنشینم تا نوبتم شود و حرفم را بزنم. دور تا دور اتاق، پر بود از ارباب رجوع. نوبت من که شد کنار میزش ایستادم و آهسته شروع کردم به تعریف ماجرا از اول آقای رئیس هم که وقت و حوصله شنیدن حرف‌های مرا نداشت وسط هر جمله من پرید و حرف‌هایم را آن طور که دوست داشت درز گرفت. وقتی موضوع را به انتخاب معلم بدون سابقه تدریس برای مدرسه نمونه دولتی کشاندم ناگهان و به شکلی غیر عادی صدایش را بلند کرد، طوری که همه بشنوند و گفت: انتخاب معلم در مدرسه نمونه تابع شرایط و ضوابطی است که شما ندارید. با صدایی لرزان پرسیدم: می‌شه بفرمایید شرایط اشتغال در مدرسه نمونه چیست؟ محکم و مقتدر گفت: داشتن تعهد و تخصص. شنیدن این عبارت چنان آتشی به دلم انداخت که اختیار از کف دادم و با صدایی بلند گفتم: فارغ التحصیل و شاگرد اول سال ۶۱ از دانشگاه تهران هستم. نزدیک ده سال در این منطقه کار کردم و درصد قبولی و نمره ارزشیابی‌هام همیشه جزء بهترین‌ها بوده. کمترین غیبت رو در این ده سال داشتم. سال ۶۶ به خاطر بچه ها از مرخصی زایمان استفاده نکردم. اینا هیچ کدوم دلیل بر تعهد و تخصص من نیست؟ شما از من که بغل گوشتون بودم بی‌خبرید از کجا تعهد و تخصص خانم … فارغ‌التحصيل تربیت دبیر شیراز رو تشخیص دادید؟»

کتاب زندگی پای تخته سیاه در ۳۴۸ صفحه با قیمت ۳۶۵ هزار تومان به بازارنشر کشور عرضه شده است.

کتاب «معلم خصوصی؛ روایت‌هایی از تدریس اورژانسی ریاضی» نوشته گیتی باقری در ۱۳ فصل به روایت تجربیات ۲۰ ساله نویسنده از تدریس خصوصی ریاضی می‌پردازد. نویسنده در ابتدای کتاب آورده است: «برای من اما، تدریس خصوصی ریاضی ، شده بود شغل دوم ولی ثابت. ثابت بودن هر چیزی را وقتی می‌فهمی که سال‌ها بگذرد و ببینی هنوز وجود دارد، حتی پررنگ‌تر و ثابت‌تر از شغل‌های اول، از تدریس در دانشگاه گرفته تا فیلم‌سازی و فیلمنامه‌نویسی. این شغل دوم فقط اسمش دوم است ولی برایم مهم بوده است؛ آنقدر مهم که حتی بعضی وقت ها فکر می‌کنم بیشتر شبیه به یک منجی هستم تا یک معلم خصوصی ریاضی.»

باقری عنوان می‌کند که همیشه با یک سوال مشابه مواجه بوده است که این معادلات و فرمول‌های سخت چه ارتباطی با زندگی واقعی آدم‌ها دارد و به درد کجای زندگی آن ها می خورد. حالا او پس از تمام این سال‌ها تدریس با روایت اتفاقات آن دوران می‌خواهد به همین سوال پاسخ دهد و نشان دهد ریاضی چگونه وارد دنیای واقعی می‌شود و بر اتفاقات زندگی تاثیر می‌گذارد.

کتاب «معلم خصوصی» نوشته گیتی باقری در ۱۸۷ صفحه با قیمت ۲۴۵ هزار تومان از سوی انتشارات سوره مهر منتشر شده است.

 گفتنی است این دو کتاب پیشتر از سوی انتشارات جام‌جم منتشر شده بودند.